Так назваў «палацык» Валенція Швыкоўскага Э. Лабко ў артыкуле «Пружаны, як павятовы горад» у газеце «Русскій ннвалід» за 1860 г. I гэта было сапраўды так.

Пружанская сядзіба ў канцы XVIII ст., калі яна перайшла ў валоданне Румянцава, уяўляла сабою даволі вялікі гаспадарчы комплекс.

Важнымі кампанентамі пружанскай сядзібы з'яўляліся парк і сад. На планах сядзібы 1843 і 1902 г.г. нанесеныя, праўда без эксплікацыі, іх зялёныя масівы.

У савецкай літаратуры сядзіба, сядзібная хата датуюцца другой паловай ХIХ ст., што з'яўляецца неправамерным.

Узнавіць унутранае і знешняе аблічча пружанскага палаца сярэдзіны XIX - першай паловы XX стст. дапамагаюць інвентар 1864-66 г., малюнкі 1870 і 1877 гг., малюнак хаты на плане маёнтка 1902 г., папавярховыя планы будынка 1923 і 1929 гг.

З параднага ганка падвойныя драўляныя "филенговые" дзверы вялі ў "малые сенцы".

На другі паверх будынка можна было патрапіць па лесвіцы, змешчанай у сенцах "в левом углу заднего крыльца" (т.ч. зараз апісвалася правае крыло 2 паверху).

Патрапіць у памяшканні трэцяга паверху можна было па лесвіцы з сенцаў другога паверху.

У дакументах, прысвечаных гаспадарчым справам у секвестраваным маёнтку Пружаны за 1866 г., ёсць згадванне аб неабходнасці вырабіць частковы рамонт у "палацы".

Пружанскі "палацык" ставіцца да ліку помнікаў гістарызму, а менавіта неарэнесанса, яго найболей цікавай разнавіднасці - раннерэнесанскай сельскай вілы.

В. Швыкоўскі стаў паўнаўладным гаспадаром у маёнтку ў 1843 г. У той год яны з братам Міхалам падзялілі між сабой пружанскія ўладанні нябожчыка бацькі Пятра Бярнардавіча. Валенці атрымаў уласна Пружану з фальваркам той жа назвы і некаторыя суседнія вёскі. Да Міхала адышоў новаўтвораны маёнтак Белавусаўшчына.

У 1895 годзе пружанскі маентак ў састарэлага Валенція Швыкоўскага набывае для сваей дачкі Веры ў падарунак на 18 год - Ўладзімір Пятровіч Кляйнміхель, сын Пятра Андрэевіча Кляйнміхеля, галоўнаўпраўляючага шляхамі зносін (1842-1855 г.г.), за заслугі перад Айчынай (хуткаму рамонту Эрмитажа) ў 1839 годзе ен ўзведзены ў графскі тытул.